Ontevredenheid in 't kamp

De reactie op ontevredenheid wordt 

omschreven in Numeri

Het volk uit deze ontevredenheid heel duidelijk

***

De tabernakel stond in de woestijn. 

Alle instructies waren gevolgd en ook de instructie voor vertrek waren gegeven. De wolkkolom bewoog… 

Daarna werd de tabernakel, en het heilige afgebroken… Iedereen vertrok en wist hoe te handelen. Ze wisten waar ze naar toe gingen.

*******

Ze zijn onderweg naar de beloofde plek, 

die God zal geven: Paran

*******

Helaas is er geen blijdschap onder het volk, 

eerder een jammerklacht.

🙁😦😧

Hoe kan dit? 

Ze komen uit de slavernij. Hun vijand is verslagen. God was in hun midden. Er was overvloed aan voeding elke dag, hun kleren versleten niet. Er was dus meer dan genoeg.

***

*Num.11 1-2 En het gebeurde, toen het volk zich beklaagde, dat het kwaad was in de oren van de HEERE, want de HEERE hoorde het, zodat Zijn toorn ontbrandde. En het vuur van de HEERE brandde onder hen en verteerde, aan de rand van het kamp. Toen riep het volk tot Mozes, en Mozes bad tot de HEERE, en het vuur doofde.

🙁😦😧

Wat gebeurt er? 

Ze gaan tekeer tegen Mozes. Alsof Mozes de schuld krijgt… Dit lijkt op “schuldschuiven.” Ze spiegelen zichzelf niet.

Er is een algemeen gevoel van ontevredenheid ontstaan. Ze klagen en dat na zoveel goedheid van God. Ze zijn gewoon niet tevreden met wat God hun heeft gegeven.

Het lijkt alsof de Here hen waarschuwt, maar ze geven geen gehoor en gaan gewoon door.

***

*Num.11:4 Het samenraapsel van vreemdelingen dat in hun midden verkeerde, werd met gulzigheid bevangen; daarom jammerden ook de Israëlieten opnieuw en zeiden: Wie zal ons vlees te eten geven?

🙁😦😧

Wat gebeurt er? 

Ze luisteren naar de vreemdeling. Ze klagen en jammeren opnieuw. Het “klaaglied” gaat als een “lopend vuurtje” door het hele kamp. Ze begeren (gulzig) Ze zijn zielig...

***

*Num.11:5 Wij denken terug aan de vis die wij in Egypte voor niets aten, aan de komkommers, de watermeloenen, de prei, de uien en de knoflook.

🙁😦😧

Wat gebeurt er? 

Ze gaan terug naar het verleden. Ze verlangen terug naar Egypte. Ze kregen alles voor niets 

***

*Num.11:6 Maar nu droogt onze ziel uit, er is helemaal niets dan dit manna voor onze ogen!

***

Ze zijn zielig (er is helemaal niets) en ze kregen in Egypte alles voor niets. Ze klagen over het manna, dat wat God gaf was dus niet genoeg voor hen. 

*Num.11:10 Toen hoorde Mozes het volk jammeren, geslacht na geslacht, ieder voor de ingang van zijn tent.

***

En uiteindelijk gaat het als een 

“lopend vuur” over het hele kamp:  Als een roddel.

Dit is nog niet het einde van mijn verhaal. In de Bijbel gaat 't ook verder. Ik wil hier even nog stilstaan over ontevredenheid, zonder iets te schrijven hoe wij anders zouden moeten handelen, zoals Gods Woord zegt dat we dankbaar moeten zijn en zo nog meer....

***

Ga ik 't nu overdenken of hard weglopen?

***

Het is goed om jezelf ook even te spiegelen, en kritisch naar jezelf te kijken: Hoe (on) tevreden ben jij?

***

In de volgende blog ga ik verder in dit onderwerp.