In reactie op de arrestatie van
belangrijke kerkleiders door de nazi-partij
in 1937 hield Bonhoeffer een preek
over Psalm 58 onmiddellijk na hun arrestaties.
Bijzonder was dat hij Psalm 58
niet in zijn Lutherse liturgische boek had.
*********
Dit is de preek:
Psalm 58: 1 - "Bent u dan stom, dat u niet spreekt wat juist is, en de mensenkinderen rechtvaardig oordeelt?"
Bonhoeffer concentreert zich op het woord 'kinderen' en stelt de betekenis van kinderen in dit vers gelijk aan 'de armen en ellendigen'. Hij voert geen substitutielogica uit; hij denkt dat het vers kinderen betekent, maar het heeft ook betrekking op "de armen en ellendigen".
Hij begrijpt het gebrek aan "billijkheid" als vormen van onrecht, en alle vormen van onrecht leiden tot (wat hij noemt) "een slechte tijd". In deze "boze tijd" blijven de onrechtvaardigen zwijgen tegenover hun eigen ongelijkheden / onrechtvaardigheden. Omdat de kinderen - de armen en gekwelden - kinderen van God zijn, wordt God wraakzuchtig op de onrechtvaardigen. 36
Psalm 58: 2 - “Nee; je smeedt kwaad in je hart, en je handen verdelen geweld in het land. "
Bonhoeffer stelt dat politieke autoriteiten neigen naar het zwijgen over onrecht en tegelijkertijd doorgaan met gewelddadigheden. Terwijl de rest van ons de politieke autoriteiten de schuld geeft van dit probleem, hebben we allemaal de schuld omdat we doorgaan in onze zondige menselijke natuur. De onschuld van Christus betekent dat wij allemaal onder Gods oordeel staan. 37
Psalm 58: 3 - “De goddelozen zijn verdorven vanaf de baarmoeder; leugenaars dwalen vanaf hun geboorte af. "
Bonhoeffer zet "de goddelozen" tegenover de categorie van onschuld, en hij legt uit hoe onschuld reageert op "de goddelozen". Hij beweert dat alleen onschuld de duistere mysteries van de wereld begrijpt; alleen onschuld begrijpt hoe Satan menselijke wezens in de baarmoeder vastpakt, zelfs vóór onze geboorte; en in "deze afgrond van begrip" bereikt onschuld alleen "volmaakte vrede".
Bonhoeffers interpretatiestrategie voor dit vers omvat het maken van zijn eigen contrast tussen de onschuldigen en de goddelozen en vervolgens commentaar geven op wat onschuld bereikt en bereikt met betrekking tot de resultaten van de goddelozen.
Er zijn twee manieren om de interpretatiestrategie van Bonhoeffer te volgen. Eerste, we zouden kunnen oordelen dat Bonhoeffer het vers verkeerd interpreteert - dat hij exegetisch niet voorzichtig is - omdat hij commentaar geeft op zijn gedwongen of verzonnen onderscheid in plaats van op de inhoud en woorden van het vers. Als alternatief zouden we kunnen erkennen dat Bonhoeffer dit moeilijke vers interpreteert in het licht van de deugd van hoop. Het vers op zichzelf verwelkomt wanhoop. Bonhoeffer verzet zich niet tegen de inhoud van het vers; eerder, voor de doeleinden van een christelijke preek, toont hij hoop in zijn interpretatie.38
Psalm 58: 4 & 5 - "Ze zijn giftig als een slang, ze zijn als de dove adder die zijn oren stopt, die geen acht slaat op de stem van de charmeur, hoe bekwaam hij ook charmeert."
Bonhoeffers uitleg van deze twee verzen is vrij eenvoudig: hij stelt dat deze verzen bewijzen dat geen enkele menselijke vaardigheid of vaardigheid de slang kan verslaan. De enige praktijk die mensen hebben die werkt, is de handeling van gebed. Door gebed roepen we God op "om wraak te nemen op de vijanden". 39
Psalm 58: 6 - “O God, breek hun tanden in hun mond; trek aan de tanden van de jonge leeuwen, o Heer. "
Volgens Bonhoeffer geven we, zodra we een beroep doen op de wraak van God, noodzakelijkerwijs onze eigen zoektocht naar wraak op. Hoe weten we dat we Gods wraak zoeken en niet onze eigen wraak?
Bonhoeffer schrijft: "de [persoon] die wraak alleen aan God toewijst, is bereid te lijden en te volharden, zonder een gedachte aan [hun] eigen wraak, zonder haat of verwijt." Deze persoon wordt 'zacht van geest, vredelievend, de vijand liefhebbend'. 40
Psalm 58: 7-9 - “Laat ze verdwijnen als water dat wegvloeit; laat de pijlen die ze richten in tweeën breken. Laat ze zijn als de slak die wegsmelt, als een doodgeboren kind dat de zon ziet. Voordat ze vrucht dragen, moeten ze als een doorn omgehakt worden; zoals de doornen en distels, laat ze weggeveegd worden. "
Hoe weten we dat de wraak van God is en niet van ons? Onze menselijke strategieën en wapens zullen niet werken op de manieren die we bedenken en plannen. Als we onze vijanden niet bestrijden op de manier die we regelen en wensen, dan zal 'Gods toorn niet toelaten dat de plannen van zijn vijanden tot bloei komen'.
De "goddelozen zullen met geweld worden weggevaagd". De kracht kan door ons worden geïmplementeerd, maar het zal "Gods straf" zijn. 41 Ten slotte zal het gebeuren "sneller dan we voorzien" met onze eigen militaire strategieën en wapens. 42
Psalm 58:10 - “De rechtvaardigen zullen blij zijn als ze de wraak zien; zij zullen hun voeten baden in het bloed van de goddelozen. "
De interpretatie van dit vers nodigt uit tot overmatige viering van de overwinning (wat we jus post bellum, normen van gerechtigheid na oorlog), evenals verschillende vormen van zelfbedrog met betrekking tot gerechtigheid en gerechtigheid.
Bonhoeffers interpretatie probeert beide verleidingen te weerstaan. Hij schrijft: “Dit [vers] betreft alleen God en zijn gerechtigheid. De goddelozen moeten sterven zodat Gods gerechtigheid kan zegevieren. Dit heeft niets te maken met menselijke vriendschap en menselijk mededogen. Het heeft alleen te maken met het handhaven van de overwinning door God. "
Op dit punt in zijn interpretatie wendt Bonhoeffer zich tot een robuuste christologische lezing van Psalm 58: “Gods rechtvaardige wraak op de goddelozen is al bereikt. Het bloed van de goddelozen is al gestroomd. Gods oordeel over de dood over de goddeloze mensheid is uitgesproken. Gods gerechtigheid wordt vervuld aan het kruis van Christus. "
Hij vervolgt: 'Jezus Christus stierf de dood van de goddelozen; hij werd getroffen door Gods toorn en wraak. Zijn bloed is het bloed dat Gods gerechtigheid nodig had voor de overtreding van zijn geboden. Gods wraak is midden op aarde uitgeoefend op een manier die nog vreemder is dan zelfs in deze psalm bekend is. Christus, de onschuldige, stierf de dood van de goddelozen, zodat wij niet hoeven te sterven. "
Bonhoeffer besluit zijn interpretatie van dit vers met de bewering: "Christus droeg de gehele wraak van God voor allen." Voor Bonhoeffer voorkomt een christologische interpretatie van deze psalm de zelfbedrog door te denken dat we “de rechtvaardigen” zijn die “blij zullen zijn als ze de wraak zien”. De hele mensheid blijft in de categorie van "de goddelozen", en Jezus Christus - "de onschuldigen" - sterft voor "de goddelozen". Terwijl de mensheid blij zou moeten zijn, door dankbaarheid jegens het verlossende werk van Jezus Christus, komt onze vreugde niet voort uit onze eigen gerechtigheid. In plaats daarvan komt het voort uit de erkenning dat Jezus Christus zelfs in onze slechtheid voor ons stierf.43
Psalm 58:11 - “En zij zullen zeggen: 'Zeker, er is een beloning voor de rechtvaardigen; zeker, er is een God die op aarde regeert '. "
Bonhoeffer handhaaft zijn christologische interpretatie van dit vers en zegt dat wanneer we merken dat we twijfelen aan “Gods gerechtigheid op [de] aarde”, we “naar het kruis van Christus moeten kijken: [waar] oordeel is, is vergeving”.
Bonhoeffer komt terug op de vraag hoe deze psalm een gebed wordt dat christenen moeten verkondigen en reciteren. Hij schrijft: “Christus bidt deze psalm als onze vertegenwoordiger. Hij beschuldigt de goddelozen, hij roept op hen Gods wraak en zijn gerechtigheid af, en hij geeft zichzelf voor alle goddelozen in zijn onschuldig lijden aan het kruis. "
Hij vervolgt: “En nu bidden ook wij deze psalm met hem, in nederige dank dat ons bevrijding van toorn is verleend door het kruis van Christus; in de vurige smeekbede dat God al onze vijanden onder het kruis van Christus zal brengen en hun genade zal schenken; in het brandende verlangen dat de dag spoedig mag komen waarop Christus zichtbaar zegeviert over zijn vijanden en zijn koninkrijk vestigt. Zo hebben we geleerd deze psalm te bidden. "44
Als christenen geloven in het verlossende werk van Jezus Christus aan het kruis, dan zouden ze deze psalm moeten bidden, en de psalmen van wraak in het algemeen. Onze eigen onzekerheden en zelfbedrog verhinderen dat we deze psalmen bidden in onze liturgieën en onze gebedenboeken, omdat deze psalmen ons bot en eerlijk herinneren aan 'wie we zijn', wie Christus is en wat Christus voor ons tot stand brengt. 45
*********
In zijn preek over Psalm 58 merkt Bonhoeffer op dat deze specifieke 'wraakpsalm het gebed van de onschuldigen' is. 33 Wie zijn de onschuldigen? In navolging van zijn strikte kijk op het gebed, beantwoordt Bonhoeffer deze vraag: "wij zondaars bidden deze psalm van wraak niet, alleen de onschuld bidt met deze psalm." 34 Wat, of wie, is deze "onschuld alleen"? Bonhoeffer redeneert dat de “onschuld van Christus voor de wereld treedt en haar beschuldigt. En als Christus de wereld van zonde beschuldigt, behoren wij dan niet zelf ook tot de beschuldigden? " 35 Antwoorden op deze vragen vinden we in Bonhoeffers vers-voor-verscommentaar op Psalm 58.
*********
Vertaald van deze pagina
*********
Het is een lang stuk, wat je van mij niet gewend bent, maar zeer de moeite waard om te bestuderen. Het heeft mijn blik verruimd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten