Weid mijn lammeren

 

In 't Gebedshuis op maandagavond

komen we samen voor creatief gebed

We bemoedigen elkaar met ons getuigenis

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥  ♥ 

Zij vertelt:

Ik wist niet wat er ging gebeuren, dus ik begon gewoon. Ik zat te bladeren. Ik zag die schapen en het was alsof de Heer zei: “Weid mijn schapen. Weid mijn lammeren” 

🐑

Ik merk dat het seizoen er is van het discipelen van mensen. In een nieuw seizoen komen van contact met jongeren van scholen. We gaan 180 kinderen krijgen, tieners die op ons terrein komen. Het zijn onchristelijke jongeren, die bij ons komen. 

🐏

Het stond bij ons vol juichende jeugd. Bulderen en brullen! Mijn verlangen dat harten geraakt worden. We komen op het thema van de behoefte van de mens, van de jongeren. Dat ze gezien en geliefd zijn. Hoor. Zie. De liefde. De liefde transformeert, een proclamatie. 

🐑

“Oh, my dear!” 

Het staat boven op hun hoofd geschreven. Dat ze écht geliefd zijn. Een verlangen dat ze thuis gaan komen. En dat ik ook elke keer terugkom bij de Vader. 

🕺

De dichte deur met 2 raven op de deurpost. Een beeld van de boze, die wil roven. Het moment dat iemand de deur open doet is het spannend. Het is belangrijk dat de raven niet op je hoofd gaan zitten met allerlei gedachtes. “Het is onmogelijk! Het gaat je niet lukken!”  Het is goed om stil te worden en te leven vanuit openbaring. Leven vanuit de intimiteit. Wat er ook gebeurt, het blijft spannend! Als je het loslaat is het alsof je vliegt. 

🐏

Alles viel als puzzelstukjes in elkaar.

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥  ♥ 

Het is heel mooi om op te hangen. 

Ze neemt iets mee na de vakantie als herinnering. 

God is gaan spreken. Ze heeft God ervaren. 

Dit mag ze uitbidden als een proclamatie over de jeugd.